الف- فنهای محوری

فن های محوری، همانطور که از نامشان پیداست، جریان هوا را در طول محور خود به حرکت درمی آورند. هوا پس از عبور از پره ها، در اثر نیروی لیفت حاصل از ایرودینامیک، پرفشار شده و تغییر مسیر می دهد و پس از عبور از مسیر خروجی مجددا تغییر جهت داده و در نهایت در مسیر سرعت ورودی به فن، از آن خارج می شود.

فن های پروانه ای (propeller )

فن های پروانه ای، ساده ترین نوع فن های محوری هستندکه برای تولید جریان های بالا و فشار کم کاربرد داشته و اغلب در سیستم های تهویه و هواکش صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجاییکه فشار تولیدی این فن ها کم است نیاز به کانال ها و مجراهای بزرگ ندارند و به دلیل ساختار ساده پروانه که معمولا دارای دو یا چند تیغه از جنس سبک است، هزینه این هواکش صنعتی: پایین بوده و همچنین قادرند جریان را در جهت معکوس نیز تولید کنند که این امر در کاربردهای تهویه ای دارای اهمیت زیادی می باشد. این فن ها را می توان هم بطور مستقیم و هم بوسیله تسمه به موتور متصل نمود. از معایب آنها، ایجاد سر و صدای نسبتا زیاد و بازده انرژی پایین می باشد.

فن های محوری-لوله ای (Tubeaxial)

فن های محوری-لوله ای، نوعی از فن های محوری هستند که پره های فن در محفظه سیلندری قرار دارد. در این فن ها، با بهبود مشخصه های جریان ورودی، فشار و بازده بالاتری حاصل می گردد. این فن ها برای تولید فشارهای متوسط و جریانهای بالا بکار می روند.

فن های محوری-پره ای (Vaneaxial Fans )

فن های محوری-پره ای، نوع پیچیده تری از فن های محوری هستند که پره ها داخل لوله استوانه ای بگونه ای قرار دارند که با تغییر الگوی جریان، و انرژی جنبشی جریان ورودی را به فشار تبدیل می کنند.

این فن ها نسبت به سایر فن های محوری بیشترین بازده را داشته و برای تولید فشارهای متوسط تا بالا مورد استفاده قرار می گیرند. چنانچه پره های آنها از نوع airfoil باشد بازده آنها بیش از 85% خواهد بود.